Erzurum, kentsel dönüşümle yeni planlamalar yaparken hâlâ çatı sistemlerine bir standart getirmemiştir.  Çatılardan sarkan buzların insan hayatını hâlâ tehdit ediyor olması çözülmesi gereken bir sorun olarak karşımızdadır.

26 Ağustos 1922 târihinde başlayan Başkumandanlık Meydan Savaşı’nın zaferle neticelenmişti.  1924 yılının 30 Ağustosunda, Dumlupınar yakınlarındaki Çal Köyü’nde, Mustafa Kemal Paşa’nın da katıldığı dar çerçeveli bir kutlama töreni düzenlendi.  Ve Meçhul Asker Âbidesinin temeli atıldı.

30 Ağustos 1922’de Dumlupınar’da kazandığımız “Başkomutanlık Meydan Savaşı“ Türklüğün Ergenekon’dan ikinci çıkışıdır; Anadolu’nun milletimizin ebedi vatanı olduğunun teyididir. Bu zaferin büyüklüğünü ve anlamını algılamak için emperyalist Batı’nın üç yıl önce Sevr’de dayattığı haritaya bakmak yeter.

Covid-19 pandemisi nedeniyle 16 Mart 2020 tarihinde eğitim öğretime ara verilmişti. Milli Eğitim Bakanlığı bu tarihten yaz dönemine kadar uzaktan eğitimle öğrencilerin derslerinden geri kalmaması için çaba gösterdi. Ancak ne yapılsa da uzaktan eğitim, okulda eğitimin yerini tutmuyor.

Öncelikle Malazgirt zaferimizin 949’ncu, 30 Ağustos zaferimizin 98’nci yıl dönümünü büyük bir coşkuyla kutluyor; vatan topraklarımız uğruna hayatlarını seve, seve feda eyleyen tüm şehitlerimizi rahmetle anıyor, aziz hatıraları önünde saygıyla eğiliyor, tarih sayfalarına böylesine büyük zaferleri yazan atalarımızı minnetle yâd ediyorum.

Pek çok hastanenin sunduğu teknolojik mucize, hastalara, şefkat atmosferi kadar yardımcı olamıyor. Hastalar insani sıcaklıktan mahrum kalıyor. Sıcak bir gülümseme, uzanmış bir el, modern bilimin verdiğinden çok daha değerli olabiliyor. Ancak bu ilgiye ulaşmak o kadar kolay olmuyor.  

1922 senesinin Haziran’ı… Meclisin homurdanmasına, muhalefetin iyice azmasına rağmen ordu Sakarya zaferinden aylar geçtiği halde kıpırdamıyordu. Sakarya’da dökülen kanlara hebâ olmuş gibi bakılıyor, Yunan’ın artık Anadolu’ya iyice yerleştiğine inanılıyordu. İsmet Paşa’nın karargâhına gelen Fevzi Paşa “ Ben artık Ankara’ya gidemem “ diye sızlanıyor, Ankara’da “Bize yapmadıkları kalmıyor, Mustafa Kemal Paşa’nın çekmediği yok” diyordu.

Şehir potansiyellerinin ortaya çıkarılması ve değerlendirilmesiyle, marka şehirlerin oluşmasında belediyelerin üzerlerine büyük görevler düşmektedir.

“Ben ki ateşle konuşurdum, selle konuşurdum İtil’le, Tuna’yla, Nil’le konuşurdum. “Sangaryos’u “Sakarya” yapan, “İkonyum’u “Konya”yapan Dille konuşurdum.”  Arif Nihat Asya

60 milyon sivil ve askerin hayatını kaybettiği İkinci Dünya Savaşı, 8 Mayıs 1945’de Almanya’nın, 9 Mayıs’ta Nagazaki’ye atom bombası atılması üzerine Japonya’nın “kayıtsız-şartsız” teslim olmalarıyla son buldu. Dünyada siyasal, sosyal, ekonomik ve ideolojik dengeler değişip “iki kutuplu” yeni bir düzen oluşurken Türkiye de doğal olarak bu gelişmelerden büyük ölçüde etkilendi.

20 Ekim 1921'de Ankara Hükûmeti ile Fransa arasında anlaşma imzalandı. Bu anlaşmaya göre Fransa, İngiltere’ye karşı Türkiye ile işbirliği yaptı. Bu anlaşma üzerine İtalya da Türkiye lehine hareket etti ve Antalya bölgesinden çekildi. 

Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi tarafından bu yıl 32’incisi düzenlenen Boğaziçi Kıtalararası Yüzme yarışına Türk sporcular damgasını vurdu. Dünyanın Asya’dan Avrupa’ya yüzülen tek organizasyonu olan “Boğaziçi Kıtalararası Yüzme Yarışında” kadınlarda Hilal Zeynep Saraç 47 dakika 52 saniye, erkeklerde ise Mustafa Sevenay 46 dakika 1 saniye ile genel klasmanda boğazın şampiyonları oldular.

Şehirlerin kalkınmasında ve gelişmesinde yerel yönetimlerin önemli bir rol üstlendikleri tartışılmaz bir konudur.

İstanbul Türklerin Avrupa’ya, Kazan Rusların Asya’ya açılma kapısı olmuştur. Avrasya ekseninde Türkiye ve Rusya, iki vazgeçilmez ülkedir. Türkiye’nin Avrupa’ya, Rusya’nın Asya’ya genişlemesinde, Karadeniz en büyük rekabet alanını oluşturmuştur. Türkler ve Ruslar Karadeniz çevresinde güç kazanmak için, yüzyıllar boyunca birbirleriyle, hem yarışmışlar hem savaşmışlar. Karadeniz Osmanlı yüzyıllarında, bir “Türk Gölü”ne dönüşmüştür.

Bütün dünyayı dokuz aydır tehdit eden, milyonlarca insanın hasta olmasına, yüz binlerce insanın ölümüne sebep olan COVİD-19 salgını ülkemizde yayılmaya devam ediyor.  Vaka ve cihaza bağlı ağır hasta sayıları giderek artıyor. Bu gelişmelerden bütün sektörler etkilendi. Fakat bu sektörler içinde en çok etkilenen eğitim sektörü oldu. 

Dil, insanların doğumundan ölümüne kadar ömür boyu kullandığı ifâde vasıtasıdır. İnsan topluluklarını millet hâline getiren kültürün ana unsurudur. Dil bozulursa; kültür… kültür bozulursa millet dağılır ve insan kalabalıkları hâline dönüşür. Neticede vatan elden çıkar. O halde dilimizi kaybedersek, candan aziz vatanımız dâhil, kaybedecek hiçbir değerimiz kalmamış demektir.

Üzerinden 21 yıl geçmesine rağmen her 17 Ağustosta bu söz kulağımda çınlıyor. “Sesimi duyan var mı“ Ben Marmara depremini İstanbul’da yaşadım çok şükür ailemden ve yakınlarımdan ölen ya da yaralanan olmadı. Yalova’da ve Gölcükte göçük altında kalan vefat haberini aldığımız tanıdıklarımız vardı.

Tabîbin (hekîm, doktor), önüne gelen hasta için başta yapması gereken en mühim şey, hastanın hastalığına doğru bir teşhis koymaktır. Zîrâ, teşhîs yanlış olursa tedâvî de yanlış olur ve hastanın iyileştirilmesi ümidi ortadan kalkar. Bu ölçü, cemiyetlerin ve milletlerin ictimâî-sosyal mesele (problem)lerinde de aynen geçerlidir.

Bir düşünün bakalım! Bundan tam 46 yıl önce Türk askeri adaya gelmemiş, Kıbrıs’ın kuzeyi Türk’ün olmasaydı? Rum’un insafına terk edilmiş Kıbrıs’ta neler olacak, o günlerin izleri bugünlere nasıl yansıyacaktı?

Düzenli spor yapmak, hayatımızda önemli bir zaman ve enerji istiyor. İş, okul, aile,  arkadaşlar ve sorumluluklar arasında düzenli spor yapmaya vakit bulmak zor olabiliyor. Spor benim hayatımın her zaman değişilmez bir parçası oldu. Ancak profesyonel sporcu olmadığım için son üç seneye kadar maalesef sporu düzenli yapamadım.