Biz bu dünyaya bilincimizi yükseltmek, başka bir ifadeyle ruhsal tekâmül için gelmiş bulunuyoruz. Ayrıca diğer insanların da tekâmül düzeyini yükseltmek için elimizden gelenin en iyisini yapma gayreti içinde olmalıyız. Bu süreç sabırlı ve azimli olmayı zaruri kılar.
Yaradılış amacımız, ilerlemek, gelişmek ve yücelmektir.
Acaba yaradılış amacımıza uygun işi mi yapıyoruz? Merdivenimizi doğru duvara mı yaslamışız? Yoksa bizi tekâmül ettirmeyecek veya tekâmülümüzü engelleyecek işlerle mi uğraşıyoruz? Doğru işi yaptığımızı nasıl anlayabiliriz?
Bir işi yaparken mutlu ve verimli olabiliyorsak, o iş için dünyaya gelme ihtimaliniz çok yüksektir. Çoğu zaman bize hiç uygun olmayan alanlarda başarılı olmaya mecbur bırakılırız. Moda, medyatik pompalamalar ve geçici popüler heveslerin etkisiyle, hiçbir zaman derinleşme imkânı bulamayacağımız pek çok işin peşinde zaman harcıyoruz. Çoğu zaman bu dünyada “benzersiz” olduğumuzun farkında değiliz. Bunu bize kimseler de hatırlatmaz. Şu sonsuz hazır paketler yüzünden, ekserimiz mutsuz ve sıkıntılı bir hayatın içinde buluyoruz kendimizi (Sinan Canan, Kimsenin Bilemeyeceği Şeyler, Tuti kitap, İstanbul, 2016, s. 86).
İnsan potansiyeli sınırsızdır. Dünya üzerinde ki yahut ülkemizdeki insan sayısını düşünün. Her biri bambaşka, parmak izleri kadar benzersiz. Her biri dünyayı başka başka biçimde görüyor. Herkesin bakış açısı farklı. Bu büyük bir zenginlik. Fakat önümüze koyulan birkaç tane seçenekle kuşatılmış durumdayız.
Dünyaya geliş sebebimizi ve bu amaca uygun hangi işi yapmamız gerektiğini keşfedip ona yoğunlaştığımız zaman mutluluğun kapısını da açmış oluruz. O zaman Yaradan da yardımcımız oluyor.
Goethe’nin ifade ettiği gibi, “İnsan kendini bir işe adadığı andan itibaren Tanrı'nın inayeti de harekete geçer. Başka türlü gerçekleşmesi asla mümkün olmayan ve insanın, yeni birileriyle tanışmak, maddi destek elde etmek gibi daha önceden öngörmediği, aklına bile getiremeyeceği şeyler, ona yardım etmek adına birer birer gerçekleşmeye başlar.” Wayne W. Dyer, Niyet Etmenin Gücü, s. 247