Doç. Dr. Süleyman COŞKUNER

Kaliteli Yaşam Uzmanı

suleymancoskuner@hotmail.com

Ben O Çocukları Çok Sevdim

Bir profesör, sosyoloji sınıfındaki öğrencilerini Baltimore şehrinin kenar mahallelerine göndererek o bölgede yaşayan 200 erkek çocuğunun durumlarını araştırmalarını ve her bir çocuğun geleceği hakkında bir değerlendirme yapmalarını ister.
Öğrencilerin hemen hepsi yaptıkları çalışmalar sonucunda bu çocukların gelecekte hiçbir şanslarının olmadığını rapor eder.
Bu çalışmadan tam yirmi beş yıl sonra bir başka sosyoloji profesörü tesadüfen bu çalışmayı bulur ve öğrencilerinden bu projeyi sürdürmelerini ve aynı çocuklara ne olduğunu araştırmalarını ister.
Öğrenciler, o bölgeden taşınan ya da ölen 20 çocuk dışındaki 180 çocuktan 176’sının olağanüstü bir başarı gösterip, avukat, doktor ya da iş adamı olduklarını ortaya çıkarır.
Profesör çok etkilenir ve bu konuyu izlemeye karar verir.
Birer yetişkin olan o çocukların hepsi o bölgede yasadıkları için, her biriyle buluşma şansı olur.
“O koşullarda nasıl bu kadar başarılı oldunuz?” sorusuna verdikleri cevap hep aynıdır : “Mahalle okulunda bir öğretmenimiz vardı. Onun sayesinde.”
Profesör, bu öğretmeni çok merak eder. Hala hayatta olduğunu öğrendiği yaşlı öğretmenin izini bulması zor olmaz. Kendisini ziyaret etmek için evine kadar gider.
Yılların yüzüne eklediği kırışıklıklara rağmen hala dinç duran bir yaşlı kadın bulur.
Yaşlı öğretmene merakla bu çocukları kenar mahallelerden kurtarıp, başarılı birer yetişkin olmalarını sağlamak için kullandığı sihirli formülün ne olduğunu sorar.
Yaşlı öğretmenin gözleri parlar ve dudaklarının kenarında bir gülümseme belirir:
“Çok basit” der,
“Ben o çocukları çok sevdim…”
*****
“Sevgi her şeyin ilacıdır” diye boşuna demiyoruz.
Fiilen öğretmenlik yaparken öğrencilerime önceki yıllarda en çok sevdikleri ve sevmedikleri dersin hangi ders olduğunu sorardım. Devamında da sevdikleri ya da sevmediklerinin gerçekten ders mi yoksa o dersin öğretmeni mi olduğunu sorduğumda aldığım cevap hep aynı olurdu.  “Öğretmeniydi”
*****
Bir öğretmen başarılı olmak için önce kendisini sevdirmeli, bunun için de önce öğrencilerini sevmelidir.
Zira öğretmenlik bir sevgi mesleğidir.
(Alıntıdır)