Aklınız yaptığınız işte mi? Yoksa iş yaparken başka şeyler mi düşünüyorsunuz?
Harvard Üniversitesinden araştırmacı Matthew Killingsworth tarafından yapılan bir çalışmada, bir iş yaparken, zihnin başka bir işle meşgul olmasının kişinin ruh halini nasıl etkilediği araştırılmıştır.
Bu çalışma 2250 kişi üzerinde yapılmıştır. Çalışmada, katılımcılara içinde bulundukları anda kendilerini nasıl hissettikleri sorulmuş ve anbean akıllarına ne geldiği, ne düşündükleri takip edilmiştir. Katılımcıların % 47 sinin zihinlerinin sürekli başka şeylerle meşgul olduğu anlaşılmış.
Katılımcıların % 50 sinin çalışırken zihinlerinin başka şeyler düşündüğü ve yapılan aktiviteye yoğunlaşamadıkları ortaya çıkmıştır.
Bu araştırmada katılımcıların, zihinleri başka düşüncelerle meşgul olmadan, tamamen yaptıkları aktiviteye odaklandıkları anlarda kendilerini daha mutlu ve verimli hissettikleri fark edilmiştir.
Zihin yaptığı aktiviteye odaklanmadığında, yani başka düşüncelerle meşgul olduğunda kişinin kendini mutlu hissetmesi, yaptığı aktiviteden yüksek performans ve fayda sağlaması mümkün olmuyor.
Kişi kendini mutsuz hissettiğin için aklı başka şeylerle meşgul değil, aklını yaptığı işe vermediği için kendini mutsuz hissediyor.
Dinimizden bir örnek verelim: “Onlar ki, namazlarında huşû içindedirler” (Müminun 23).
Huşu, varlığının farkında olamayacak derecede kendini karşısında bulunduğu şeyin câzibesine kaptırmaktır.
Mükemmel bir namazın mutlaka huşu ile kılınmalıdır. Namaz sırasında kalp kıbleye yönelmiştir. Kalp ve zihin başka şeylerle meşgulse namaz gafletle kılınmış demektir. Huşudan yoksun olarak kılınan namaz, Allah’ı hatırlatmaz. Hâlbuki gerçek namaz, Allah’ı hatırlatmalıdır.
Namaz ibadetini hakkıyla yerine getirmek isteyen bir mümin, huşuyu engelleyebilecek şeylere karşı önlem almalı, namazda gereken dikkat ve konsantrasyonu sağlamaya azami titizlik göstermelidir. Peygamberimiz “Kıldığın namazı, en son namazınmış gibi, bir daha namaz kılma fırsatı bulamayacak bir kişinin kıldığı namaz gibi kıl" (İbn Mace, Zühd, 15) diye buyurmaktadır.
İşimizi de en son işimiz olacak gibi, aklımızı vererek yapmalıyız.
Hayatın her alanında yapılan işe yoğunlaşmanın ve aklınız yaptığı işe vermenin önemi hakkında örnek bulunabilir.
Arabamızın benzinine su karışmış olduğunu düşünelim. Bu araba bize fayda verecektir fakat istediğimiz hıza ulaşamayacaktır. Yoğunlaşamadığımız iş, benzinine su karışmış araba gibidir. Faydası vardır, ama gücü azalmıştır.
İşte bu yapılan işe yoğunlaşma mutluluğun kapısını açıyor.
Kaynak: http://science.sciencemag.org/concent/330/6006/932.full