Şüphesiz vardır. Bazı insanlar, hiçbir şeyden şikâyet etmezler, her zaman tatminkâr ve her şeyin iyi tarafını görürler, Yakınlarının başlarına bir hastalık veya bir bela geldiği zaman onları teselli ederler. Bilgelik onların mizaçlarına kazınmış gibidir. Bu kişiler bilgeliği doğuştan içlerinde taşırlar. Yaşadıkları hayatı düşünür ve düşündüklerini yaşarlar.
Bilgelik neyi, nasıl yapmamız gerektiğini sağlayan rahat ve kendinden emin bir duygudur. Sezgilerimizin ve yaratıcılığımızın kaynağıdır. Mutluluğa ulaşmamızı sağlar. Çok zeki, aynı zamanda çok az bilgeliğe sahip bir insan olmak mümkündür (Carlson, s. 176).
Joseph O’Connor’un şu sözünü çok beğeniyorum: “Bilgelik, başımızdan ne geçtiği değil, yaşantılarımızdan çıkardığımız anlamdır.” Başımızdan geçenleri nasıl yorumladığımızdır.
Doğuştan bilgeliğe yatkın olan kişiler, doğaları itibarıyla cömert, iyimser, güvenilir ve neşeli kimselerdir. Bu büyük bir şans. Çünkü mutluluk için gerekli olan nitelikler onlarda vardır. Bu kişilerin çevrelerine büyük iyilikleri dokunur. Başkalarını suçlamazlar. GERÇEĞİ OLMASINI İSTEDİKLERİ GİBİ DEĞİL, OLDUĞU GİBİ KABULLENİRLER. Hayata karşı şartsız sevgileri vardır. İnişleri çıkışlarıyla, hoş ve nahoş anlarıyla, neşeleri acılarıyla hayatı kabul ederler. Hınç, öfke, umutsuzluk ve şikâyet içine düşmeden, olanı neşe içinde kabullenirler. İnkar ve bastırma içine düşmezler (Lenoir s. 33).
Montaıgne “Çağımızda yüzlerce işçi, yüzlerce çiftçi gördüm ki üniversite rektöründen daha bilge ve mutluydular ve ben daha çok onlara benzemek isterdim.” derken haklıdır.
Kaynaklar
• Richard Carlson.,, Mutluluk Terapisi için 10 kısa yol, çev. Pınar Kaçar ve Atakan Andiç, Alkım Yayınları, İstanbul, 2001.
• Frederic, Lenoır, Arayanlar İçin Açıklamalı Bilgelik, çev. Yusuf Yıldırım, İş Ban.Yay. İstanbul, 2023.