Bütün canlılar ya gelişir ya ölür. Büyümek ve tekâmül etmek doğamızın bir parçasıdır. Dünyanın herhangi bir yerinde bir şey yararsızlaştığında orada körelme görülür. Doğada yararsızlaşan bir şey hemen ölür. Ancak ve ancak gelişime, ilerleyişe katkıda bulunan şeylerde mümkündür sağlıklı oluş. Hayatta kalabilmenin tek yolu ilerlemektir (Chopra s. 145).
Tüm canlı organizmalar, tek olanın çıkarlarına çoğulun çıkarlarını tercih eden davranış kalıplarını sergilerler. Hücreler kendileri için değil, bir parçası oldukları dokunun bütünlüğü için çalışırlar. Aynı şekilde dokular da organların bütünlüğü için uyumlu bir şekilde çalışmalarını sürdürürler. Daha sonra organlar da tüm organizmanın bütünlüğünü sağlarlar. Canlı bir organizmanın herhangi bir parçası genetik bütünlüğü korumak için ölmeye hazırdır.
Bir kez evrenin bir parçası olduğunuzu, bütüne ait olduğunuzu ve bütün dünyanın de size ait olduğunu hissederseniz bu duygu sevmenizi sağlar. Sevgi de iyileşmeyi beraberinde getirir. Evrensel sevgi kadar iyileştirici bir ilaç yoktur. Sadece bir birey olmadığınızı, tüm evrenin bir parçası olduğunuzu anladığınızda kimseden korkmazsınız.
İnsanın kendi sorunlarının ardından koşması onu gelişime götürmez. Gelişmek ve buna bağlı olarak hizmet etmek, başkalarına verdiğimiz bir hediye değildir. Bu kendimize verdiğimiz en büyük hediyedir.
Faydalı olduklarını hisseden insanlar çabuk çökmezler ve çabuk hastalanmazlar. Çünkü onlar tekâmül ederek yaradılışlarına uyum sağlarlar.
Faydalanılan Kaynaklar
• Deepak Chopra, Sağlığı Yaratma, çev. Mehmet Çatak, İnkılap Kitabevi, İstanbul, 1990, s. 145, 181 ve 187.
• Zülfikar Özkan. Sosyal İlişkilerin İyileştirici Gücü, Üsküdar Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 2018.