Dr. Zülfikar ÖZKAN

Avukat - Yazar - NLP Trainer

zulfikarozkan@hotmail.com

Duygularından Kopuk Bir İnsan Tam Değildir

Erkekler ağlamaz sözü doğru değildir. Erkekler ağlayabilir. Hatta ağlamalıdır da. Duygusal okur-yazarlığı olmayan kişi kendini ve diğer insanları anlayamaz. Böyle insanlar savaşları başlatan, suçları işleten, nefreti yayan insanlar olurlar.

Duygularımızdan kaçmamıza gerek yoktur.

Duygularımız gerçek kimliğimizin çok önemli bir parçasıdır. Duygularımızla dost olmalıyız. Onları kendimize karşı değil, kendimiz için kullanmalıyız. Anlamlı ve keyifli bir ömür sürebilmek için duygularımızın bakımını da yapmamız gerekir.

Bütün duyguların verdikleri bir mesaj vardır. İnsanlar, kalpleri arasındaki en kısa yolun gülmek olduğunu anlasalardı, daha az öfkelenirlerdi. Birlikte güldüğümüzde, bizi birbirimizden ayıran sosyal yapılar geri çekilir ve birbirimize daha çok bağlanırız.

Duygusal bilgeliğimizi geliştiremediğimiz için çabuk öfkeleniyoruz. İnsanlar dokunma ihtiyaçlarını daha iyi karşılayabilselerdi, belki de bu kadar çok öfkelenmezlerdi. Fiziksel temas ihtiyacı karşılanmayan kişi gerçek anlamda yaşayabilir mi?

Geçen gün bir huzur evini ziyaret ederek, ölümü bekleyen hastalarla dertleştim. O hastalarla birbirimize sıkıca sarıldık. Göz göze geldik. Bakışlarıyla bana çok şey söylediler. Ben de onların değerli olduklarını onlara hissettirmeye çalıştım. Hayatlarına değer katmak istedim. Onların sevgileri karşısında duygulandım. Gözlerimden yaşlar aktı.

Gerçekten merhamet, kalbin katılığını ortadan kaldıran, kalbi yumuşatan, insana şifa veren en değerli hazinemizdir. Merhamet en büyük erdemdir. Sağlıklı insanlar merhametlidir. İnsanlara değer katmak isterler. Hem güler hem de ağlarlar. Duygularından kopuk bir insan merhametli olamaz.

Dünyadaki bütün insanlar yarım saat için bir araya gelse ve hayatları boyunca tahammül ettikleri acıların tamamını paylaşsa, herkes birbiriyle dost olurdu. Hiç düşman kalmazdı. Savaşların da sonu gelirdi.

Kuru akıl ve mantıkla insani sorunlarımızın üstesinden gelemeyiz. İnsanlığımız en çok duygularımızdan belli olur. Joseph Campbell'in şu sözünü çok beğeniyorum: “Nerede tökezlersen, hazine orada yatıyordur.”

Tökezleneceğin yeri ve hazineyi de duygularımız bize hissettirir.