Konuşmak her şeyi sevdiğiniz insanla paylaşmaktır. Dinlemek ise karşınızdakine değer vermektir. Bir kimseyle göz göze gelerek onu dinlediğimizde “Sen benim için önemlisin. Sözlerin ve fikirlerin hayatıma anlam katıyor.” demiş oluruz.
Geniş bir kesimde yapılan araştırma kadınların % 98’inden fazlasının en çok kızdıkları davranışın “erkeğin dinlememesi” olduğunu ortaya koymuştur.
Kişisel ilişkilerde, yetersiz dinleme ve konuşma becerileri boşanmanın başlıca sebebidir.
Başkası konuşurken onun sözlerini daha dikkatli dinlemek yerine, vereceğimiz cevabı düşünmemiz büyük yanlıştır ve iletişim hatasıdır. İletişimciler bunu suç olarak görüyorlar.
Hastalıklı bir evliliğin kesin işareti dinlememektir. Evlilik danışmanlarının çoğuna göre, diğer tarafı dinlememek bugünkü ailelerin bir numaralı problemidir. Araştırmalara göre, kötü dinleyicilerin evliliği de, iş hayatı da, sağlığı da iyi dinleyicilerden kötüdür.
İyi dinleme, pratik olmayı, empatiyi ve diğer kişi adına kaygı duymayı gerektiren bir beceridir. Ailede eşlerin birbirlerini dikkatli dinlemekten ve “Ne demek istediğini anlıyorum” gibi sözler söylemekten daha büyük bir güvence olamaz.
Şefkatli bir iletişim için, içten konuşun, yavaş konuşun, kısa konuşun ve derinlemesine dinleyin. Derinlemesine dinleyen, karşısındakinin yalnızca söylediklerine değil, sesine, yüzüne ve beden diline de dikkatini verir. Ancak derinlemesine dinleyerek karşımızdaki kişinin üzüntü ve sevinçleriyle empati kurabiliriz.
Kaynaklar
• Zig Ziglar, Hayat Boyu Flört, İstanbul, 1997.
• Zülfikar Özkan, Ayrılamazsınız-Ailede Huzurlu Yaşam Önerileri, İstanbul, 2015