1. Hanımefendi mutfakta iş yapmakta, bey de salonda televizyon seyretmektedir. Mutfaktan çok gürültülü bir ses gelir. Bu ses büyükçe bir cam kavanozun yükseklerden hızla yere düşüp parçalanma sesidir. Hanımefendi korkmuş ve can havliyle büyük bir çığlık atmıştır.
Salondaki bey hiç istifini bozmadan:
- "Yine mi sakarlığın tuttu!!!
Bir gün de düzgün bir işlesen kafanda çöp kıracağım. Birazcık dikkatli olsan ne olurdu sanki!!!"
- "Sakar sensin. Allah senin belanı vereydi de senden bir kurtulsaydım. Ben burada canımla boğuşuyorum, senin söylediklerine bak, densiz!!!"
2. Hanımefendinin çığlık sesleri ile cam kavanozun şiddetle kırılma sesi, evin her tarafında inledi.
Salonda televizyon seyreden beyefendi:
- "Hayırdır inşallah" deyip derhal mutfağa koşar.
- "Hayatım, bir yerine zarar - ziyan oldu mu?
- ............ (hanımefendinin korku ve üzüntüden nutku tutuldu.)
- "Sakin ol hayatım. Geriye çekil sen, cam kırıkları sana bir zarar vermesin. Üzülme, cam kırılsın da, can kırılmasın."
- "Allah razı olsun hayatım. İsteyerek olmadı, kapağını açarken elimden kaydı. Çok korktum."
- "Çok şükür ki, bir yerlerini kesmemiş. Tabi ki çok korkman normal, sen geç salona sakinleş. Ben cam kırıklarını toplar, sonra da süpürgeyle bir güzel süpürürüm. "
- "Rabbim senden razı olsun inşallah hayatım. Ne kadar nazik ve anlayışlısın."
Anladığınız gibi, birinci aile sevgi ve saygı yoksunu, kavga için bahane arayan, güzel ve kaliteli olması gereken bir hayatı; çirkinleştirip çekilmez hale getiren bir aile örneği.
İkincisi de anlayışlı, hoş görülü, affedici, sakin, sevgi ve saygı yüklü, paylaşımcı ve dayanışmacı bir aile örneği.
SİZİNKİ HANGİSİNE DAHA YAKIN?
Selam, sevgi ve dualarımla.
Yüceler Yüce'sine emanet olalım.