Üretici, yaratıcı olabilmek için hayatla uzlaşmak gerekir. Uzlaşmanın şifa veren bir gücü vardır. Direnme ise zihinsel zehirdir. Huzurun zıddı her şeye direnmekten kaynaklanan iç çatışmalardır. İnsanlara, olaylara, fikirlere direnmek insan hayatına karmaşa ve stres getirir. İnsanın aklında birlik ve bütünlük her yaratan her şey, o insana bir haz ve doyum verir (Jack Ensign Addngton, %100 Düşünme Gücü, s. 203).
Şu günlerde rahatlama sanatını nerdeyse unuttuk. Bu gerginliği kendi ellerimizden anlayabiliriz. Eller bizim beynimizdir. Zihnimize bağlıdır. Sol beyin vücudun sağ tarafı için hareketi kontrol ederken, sağ beyin vücudun sol tarafını yönlendirir. Sol elin gerginse sağ beynin, sağ elin gerginse sol beynin gergin demektir. Bilindiği gibi, hayal kurma, detaydan çok resmin bütünüyle ilgilenme, müzik, renkler, sağ beynin gördüğü işlerdendir. Beynimizin yaratıcı kısmı sağ lobudur. Sol beyin lopu ise, matematiksel işlemleri, sayıları, mantıklı düşünmeyi, problem çözmeyi yönetir. Demek ki sağ elimizdeki bir gerginlik sağlıklı düşünmemizi sekteye uğratabilir.
Beden gevşemezse beyin de gevşemez. Direnme durumunda hem psikolojik yapımız hem de bedenimiz katılaşır ve sertleşir. Bedenimizin farklı bölümlerinde gerginlik oluşur ve beden bütün olarak kasılır. Bu durumda hayat enerjimiz serbestçe akamaz. Masaj ve bazı fiziksel terapiler bu akışın düzelmesine yardımcı olabilir ama geçici iyileşme sağlar.
Bu yazıların sahibi, insanları seven, hayatla uzlaşan ve bilgelikle ilişkisi olmayan hiçbir şeyin müptelası değildir. Olana direnmemeyi, “şimdi ve burada” ilkesine göre yaşamayı, olumsuz düşüncelere kapılmamayı, kendisi olmayı ve kendini işe yarar konuma getirerek yaşamayı öğrenerek huzuru bulmaya çalışmaktadır.
Unutmayalım: Ancak duygusal olarak sakin bir beyin akıllıca görebilir ve sorunları çözme yollarını bulabilir.