Sevgi kişiliğe şifa verendir. Sevginin şifaya kavuşturamayacağı hiçbir şey yoktur. Küçük yaşlarda anne sevgisinden mahrum kalmış çocuklar ancak sevgi ve şefkatle iyileştirilebilir. “Bir insanın insanlığının ölçüsü, tüm insanlığa olan sevgisini ne kadar yaymış olduğuna ve sevginin yoğunluğuna bağlıdır” diyor Ashley Montagu.
Bir insan üzüntü ve endişe içindeyse kendisini tükenmiş hisseder. Bu durumdaki her insan ağırlaşır ve donuklaşır. Sevinçli insan ise enerji dolar ve kendini canlı hisseder. Çünkü sevinçli insanın sisteminde yüksek frekanslı enerji akımı dolaşır.
Canı sıkılan bir kimse, karşısındaki insanın iç kaynaklarını tüketir ve enerjisini emer. Yüksek bilinçli insan ise muhatabını rahatlatır, yatıştırır ve canlandırır.
Farklı düşünceler farklı duygular yaratır. Örneğin öç almaya, şiddete, açgözlülüğe ve başkalarını kullanmaya yönelik düşünceler, öfke, nefret, kıskançlık ve korku üretir. Sevgi dolu veya başkalarına yardıma yönelik düşünceler ise takdir, bağışlama ve sevinç gibi yüksek frekanslı duygulara yol açar. Sevgi ruhun enerjisidir. Hayatımızı, bilgeler gibi, sevgi dolu daha yüksek bir bilinç seviyesine oturtabiliriz.
İnsan, yüzüne gülümseyenlerin sayısı oranında gülebilir, kendisini sevenlerin çokluğu oranında kendini sevebilir ve yakınlarının fazlalığı derecesinde kendisine dost olabilir.
Kaynak: Gary Zukav, Mutlak Gücün Yolu, İstanbul, 1995.