Aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra Leylek Acar durumu anlamış. Aradan uzun zaman geçtikten sonra Tilki Bilir'i evine yemeğe davet etmiş.
Tilki Bilir elini sallaya sallaya hediye falan almadan Leylek Acar'ın evine gitmiş kapıda karşılanmış içeri davet edilmiş, hal hatır sorulmuş sonra sofraya davet edilmiş. Tilki Bilir'in mutfaktan gelen güzel kokular ağzını sulandırıyormuş.
Masaya oturmuşlar fakat yemek düzeni Tilki Bilir'e uygun gelmemiş. Zira Leylek Acar'ın yemek takımı uzun derin tüp şeklindeki vazolardan ibaretmiş. Leylek Acar gagasını vazoların içine daldırıp şapır şupur yemek yiyormuş. Tilki bilir ise ne kadar uğraşırsa uğraşsın bir damla yemek yiyememiş. Sofradan aç kalkmış. Suratını asmış müsaade isteyip evine dönmüş.
Aradan yine biraz zaman geçmiş. Tilki Bilir komşusu Leylek Acar'ı yemeğe çağırmış. Öğrendiğini göstermek için misafirini kapıda karşılamış. Elindeki çiçeği alarak teşekkür etmiş. Sofraya davet etmiş Leylek Acar masaya bakınca başına ne geleceğini anlamış. Oturmuşlar masa çok zenginmiş. Fakat tabaklar tepsi gibi düz olduğu için Leylek Acar kocaman gagasıyla ağzına bir lokma koyamamış. Bu sefer de Leylek Acar evine aç dönmüş.
Aradan bir hafta geçince Leylek Acar komşusu Tilki Bilir'e çarşıya gitmeyi teklif etmiş. Birlikte gidip birbirlerine hediye almışlar. Leylek Acar vazo gibi tüp şeklinde tabak almış Tilki Bilir'e hediye etmiş, Tilki Bilir de düz tabak alıp Leylek Acar'a hediye etmiş. Ondan sonra bu iki komşunun arası daha iyi olup sık sık görüşüp kanka olmuşlar. Tilki Bilir Leylek Acar'ın sayesinde mutluluk ormanının kurallarını öğrenmiş ve iyi bir orman mensubu olmuş.
Onlar ermiş muradına, gökten simli simli yıldız kırpıntıları düşmüş masalı okuyanların başına.
Bir sonraki masalda birlikte olmak dileğiyle.