İnsan tabiatı üzerinde yapılan araştırmalar, insanların birine zarar verdikten sonra onları daha az sevdiğini gösteriyor. Bir insana bilerek veya yanlışlıkla zarar verdiğimizde bilinçsizce o insanı sevmemeye başlarız. Bu çelişkiyi en aza indirgeme teşebbüsüdür.
Bir insan için iyi bir şey yaptıktan sonra, onu daha çok severiz. Birine bir iyilik yapıyorsak, ona karşı pozitif duygular besleriz. Eğer bir insanın bize küçük bir iyilik yapmasını sağlayabilirsek, bu bize karşı iyi duyguları harekete geçirir.
Kendimizi sevdirmeye çalışırken, genellikle, karşımızdaki insan için iyi şeyler yapma yanılgısına düşeriz. Oysa bu durumda karşımızdaki kişi bizim iyi niyetimizi takdir eder. Bu durumda jestlerimiz de bizi daha sevilesi bir insan yapar.
Bununla birlikte KARŞIMIZDAKİ İNSANA HİZMET ETMEMİZ, ONUN BİZİ SEVMESİNİ SAĞLAMAZ. BİZİM İSTEDİĞİMİZ, BİZE KARŞI İÇTEN DUYGULAR BESLEMESİDİR. Ne kadar içten insan olduğumuzu düşünmesi önemli değildir. Bu da ancak karşımızdaki kişinin, bizim için bir şeyler yapmasını sağlayarak elde edilir. Ona hizmet ederek, onun için bir şeyler yaparak değil.
Kaynaklar
David LIBERMAN. Herkese Her İstediğinizi Yaptırın, DR yayınları, çev.
Merve Duygun, İstanbul, 2007.
Zülfikar Özkan, Kalp Köprüsü, Hayat Yayınları, İstanbul, 2009.