Bir dönüm iki evlek falan.
Ayağı toprağa basmalı.
Erik çekirdeklerinden her yıl yeniden biten küçük yabani ağaçlarla cebelleşmeli.
Bahar gelince her çeşit fidanı toprakla buluşturmalı.
Onları sularken su arığına düşmeli.
Fideler büyümeden ayrık otlarını yolarken, elleri su toplamalı.
İlk sebze veren fideyi görünce, insanın mutluluğunu resmetmeli.
Sebzeler toplanınca bir taze fasulye veya kabak veya bamya pişirmeli.
Yanına süzme yoğurt ve çoban salata koymalı.
Karpuz ve kavun acur ve salatalığın her gün uzunluğunu ve çapını ölçmeli.
Günebakanlar çiçek açtığında, güneşi arkaya alıp, onlara çiftçi selamı vermeli.
Fideleri çapalarken, kıçından ter akmalı.
Akşam serinliğinde balkona oturup, bahçenin güzelliğini seyretmeli.
Bir çay demleyip, bardak yarıdayken dayanamayıp içe içe, börülcelerin boyunu kontrol etmeye gitmeli.
İlk domatesler, biber, yeşil soğan; kümesten üç tane taze yumurta ile menemen yapılıp afiyetle yenilmeli.
Çağla ile badem arasındaki sarı zarlı içi beyaz bademleri kırıp kırıp yemeli.
Kayısıların zevkine varırken, reçel yapmayı unutmamalı.
Haa, asmalardan taze sarma yaprağı toplamakta geç kalınmamalı.
Hele o dutlar varyaa, kan şekerinin baş düşmanı. Ama olsun yine de dalından yenilmeli.
Yavrularını beslemek zorunda olan köpek veya tilkiler, bir kamyonet tutup, aynı gece tüm kanatlıları götürünce, gayet sabırlı olunmalı.
Sebzeler pişirilip, terasa veya balkona 20 kişilik üç masa birleştirilmeli ve eş, dost ve akrabalarla çombul - çokuş muhabbetle yenmeli.
Güzün, salça, marmelat, sos, tarhana, bulgur, erişte, kelle - paça vb. yapımı unutulmamalı.
Çevreden misafir gelen, kedilerin, kuşların beslenmeleri unutulmamalı ve bunlardan azami zevk alınmalı.
Kışa doğru şehre dönerken, o bahçenin toprağı ve ağaçları öpülmeli, gerçek Sahibine ve kendilerine teşekkür edilmeli.
Şekeri ve tansiyonu dengelediği için, huzur ve keyif verdiği için, bir değil binlerce şükredilmeli...
Herkesin bir bahçesi olmalı ve ona iyi bakmalı.
Selam, sevgi ve dualarımla.
Yüceler Yüce'sine emanet olalım.