Olumsuz deneyimler iyidir. FARKINDALIK yaratırlar. Eğer kendimiz dahil suçlu aramaz ve "ne olduğuna" anlamak için sadece olaya tarafsız bakarsak.
Akıl ve Yürek Liderlik Dönüşüm Programının ön okumalarında ele aldığımız bir metin var. Yazarlar en üst düzey kırktan fazla lider ile çalışırken şaşırtıcı bir keşifte bulunurlar. Hepsi sıra dışı liderliklerinin kaynağı olarak travmatik ve beklenmedik bir deneyime işaret ederler.
“Bu deneyimler bir sınama, imtihan anlamına geliyordu: Kim olduklarını ve neleri önemsediklerini sorgulamaya zorlayan, kendileri hakkında derin bir düşünme dönemi. Bu deneyimler sahip oldukları değerleri incelemelerini, varsayımlarını sorgulamalarını ve yargılarını törpülemelerini gerektirmişti. Sonuçta, her biri bu felaketten daha güçlü, kendilerinden ve yaşam gayelerinden daha emin bir halde çıkmışlardı –bir biçimde kökten değişmişlerdi.” (1)
Neler olduğuna bir bakalım:
+ Olumsuz deneyim bir sorgulama süreci başlatıyor. Kişi varlığı ve kimliği üzerine derin bir düşünme haline geçiş yapıyor. Öz tefekkür diyelim.
+ Kişi kendini inceleme konusu yaptığında bir dizi zincirleme reaksiyon gerçekleşiyor. Keşifler yapıyor, iç görüler ediniyor. Bir anlamda kendisini yeniden tanımlayacak veriler elde ediyor.
+ Bu süreçten sapa sağlam çıkabildiğinde kişi öylesine farklılaşıyor ki “dönüşüm” terimini örnekler hale geliyor.
Sonuçta, sanki farklı bir dünyaya geçiş yapıyorlar. Yazarların ifadesiyle: “Dünya sonsuz bir şölen gibi önlerine yayılmış bir harikalar diyarıydı ve onlar enerji, merak ve güvenle doluydular.”
Artık bu kişileri belirleyen şeyler, “öğrenme ve kişisel gelişime dair bir arzu, yaşama dair bir merak ve tutku”dur.
Kalıcı öz farkındalık ya da liderliğe bu yolla erişim sağlayan kişilere saygı duymak gerek. Başka araştırmalar da olumsuz yaşam deneyimlerinin benzer sonuçlarını doğruluyor. (2) (3)
Belki hepimiz için faydalı olabilecek önerme, bu tür deneyimleri geriye dönüp tekrar ele alırsak gene benzer bir fayda sağlayabileceğimiz yönünde. (4)
Kaynaklar yorumda…