Bir gün Hoca, evinin penceresinde düşünceli bir halde otururken sokaktan bir cenaze geçiyormuş. Cenazenin arkasında yakınları:
- Ah, sen göçtün artık, o gittiğin karanlık, kimsesiz yerde ışığın yok, yiyeceğin yok, giyeceğin yok, soranın yok… Diye feryat edip ağlayanları duyunca, Hoca hanımına seslenmiş: - Hanım kapıyı açıver, bu cenaze bizim eve geliyor.