Vernon adında Amerikalı bir fizyoloji profesörü Nobel ödülü almış. Öğrencilerinden biri, ödülden sonraki ilk testte, hocaya şu soruyu sormuş: ”Fizyoloji alanında bu ülkede üç binden fazla bilim adamı var. Bu kadar bilim adamı arasında bu ödüle niçin siz layık görüldünüz? Sizi diğer bilim adamlarından ayıran özellik ne?
Profesör yüzünde bir gülümsemeyle şu cevabı vermiş: ”Hepsini anneme borçluyum. Diğer çocukların anneleri, onlar okuldan dönünce “Söyle bakalım, öğretmeninin sorularına iyi cevap verdin mi?” derken, annem “Vernon, bugün öğretmene iyi bir soru sordun mu? diye sorar ve bu soruyu sorup sormadığımı araştırırdı.
Ben niçin Nobel ödülü aldım? Beni diğerlerinden ayıran özellik ne? Bunu soruyorsunuz değil mi? Beni diğerlerinden ayıran özellik, benim diğerlerinin sormadığı soruları sormam ve sormaya devam etmemdir!” (Doğan Cüceloğlu, Savaşçı, s. 195).
Bir insan kaliteli sorular sormaya çalışacak yerde, zamanını şikâyet ederek harcarsa, sorumsuzca davranıyor demektir.