İnsan sevmeye ve sevilmeye muhtaç bir varlık. Kendi yaşamını sürdürecek içgüdülerle donatılmış. Müşterek hayat şimdiye kadar olduğu gibi şimdiden sonrada riskleri öğretiyor, sevinme, eğlenme, endişe, korku hep var olmuş ve olacak. Mutluluk ise iyi beklentilerin öngörüldüğü gibi gerçekleşmesi galiba. 1 yıl dediğimiz Dünya’nın Güneş etrafında dolaşması süresi. Her birey ister ekvatorda yaşasın isterse kutuplarda kendini mutlu edecek anları yıl denen zaman diliminde yakalamaya çalışıyor. Bulunduğum enleme göre ben kışı, baharı, yazı ve güzü alıştığım ve beklediğim gibi yaşadıysam kendimi hem mutlu hem şanslı hissederim. Alıştığımız ve beklediğimiz gibi yaşamak gene bizim elimizde. Bunun için maddi manevi emek harcamalıyız. Zevk alacağımız farklı renkler, farklı tatlar, farklı şekiller bizim gayretimizle, emeğimizle ortaya çıkmakta. Dünyanın farklı yerlerinde farklı güzelliklere, lezzetlere rastlayabiliriz ama insan en çok kendi yaptığı güzel şeylerden haz duyuyor.
2021 Covid-19 pandemisinin devam ettiği bir süreçti. Endişe ve korkularımız vardı. Bu korku ve endişeleri yönetimin koyduğu kurallara uymakla azaltabildik. Aşı umudumuzdu. Aşılandığımızda bulaş olsa bile hastalığı çok daha hafif atlatacağımızı dünyadaki gelişmeleri takip ederek öğrendik. Yaş grubumuz için aşılanma açılınca tereddütsüz ilk aşılananlardan olduk. Devletin koyduğu kapanma ve kısıtlama kurallarına uyduk. İlkbahardaki kısıtlamalarda bahçedeki işlerimizi gördük. Fide ve peyzaj bitki satışları hep mümkündü. Toprak biraz ıslak ve çamurdu. Ekim dikim işleri için hazırlaması zordu. Gecikmeli de olsa toprağı hazırladık, damlama sulama sistemlerini kurduk ve tohum ve fideleri toprakla buluşturduk. Onların topraktan çıkması, büyümesi, çiçeklenmesi, meyve ve sebzeye durması, hasadı hep ayrı sevinç ve keyifti. Tabiatla uğraşanın, gözlemleyenin mutlu olmaması imkânsız. 2-3 tavuğum gurk oldu, altına yumurta koydum. 5-10 civciv çıktı. Erken çıkan civcivler için elektrik ısıtmalı inkübatör yaptım, soğuktan ölmelerini engelledim. Küçük plastik kuluçka makinesi ile üzerinde yattığı yumurtaları terk eden tavuğun yumurtalarından civciv çıkmasını ve büyümesini sağladım. Tavuk ve horoz nüfusu bir ara 50 adeti buldu. Horozların bir kısmını hediye olarak verdim, bir kısmını afiyetle kendimiz tükettik. Anneme arap aşı yaptırıp ailenin bir araya gelmesini sağladık.
Aşı bizi biraz olsun özgürleştirdi.
Yaşadığımız il İstanbul dışına güvenle çıkabildik. İlkbahar ve yaz olmak üzere iki defa Marmaris’e annem ve babamı ziyarete gidebildik. Yeğenimin evlilik törenini yaptık. Ailemize çok candan bir gelin katıldı. Torunumla ve eşimle birlikte günübirlik Edirne’ye gidip gezdik. Kıymetli dost ve arkadaşlarımızla beraber Sivas-Tokat-Amasya-Çorum gezisine katıldık. Hasret giderdik, yeni yerler gördük, keşfettik öğrendik.
2021 de üzüldüğümüz en önemli olay ise ülkedeki ekonomik belirsizlik, dalgalanma oldu. Birçok genç güvenli ve refah dolu bir istikbal için ülkeden ayrıldı veya ayrılmaya niyetli. Hâlbuki bu ülke tüm zeki, üretken insanlar için cazibe merkezi olmalıydı.
2022 benim için nasıl olmalı?
Yılın tamamı olmasa bile inzivaya çekilip tefekkür edeceğim haftalar olmalı. Kaslarımı ve beynimin düşünme kapasitesini zayıflamasına müsaade etmeyecek şekilde beden tabiatla, beyin okuma materyalleriyle iç içe; insanlardan, dedikodudan uzak olmalı. Doğadaki her rengi, her sesi, her şekli gözlemlemek önemli işlerimden olacak. Yaşamı sürdürebilmek için dışarıdan gelecek önerilere duyularımı kapatacağım ve minimalist bir hayat süreceğim. Bu kesinlikle kendimi dışlamak ve soyutlamak olmayacak, bir nevi meditasyon, iç huzur bulma yolu olacak.
Tüm dostlara sağlıklı, huzurlu, empatili, sevinçli, kaygısız bir 2022 diliyorum.