YÜREĞİ EVLATLARI İÇİN ÇARPAN BÜTÜN ANALARA, SEVGİYLE SUNULUR …
Size yıllarca evlat hasreti çeken bir annenin, hayata veda etmeden önce, bıraktığı vasiyet mektubunun acıklı hikayesini anlatacağım...
Bu, şarkı ve şarkıya kaynaklık eden şiir, şair kadınlarımızdan, Hüceste AKSAVRIN Hanım'ın yaşadığı hüznün adıdır...
Hüceste Hanım iyi bir aileden yetişmiş edebiyata çok meraklı biridir.
Gençlik çağında verem olup uzun süre Heybeliada'da tedavi görür.
Orada görev yapan Dr. Ömer MÜNİF kendisine aşık olur.
Bu sevgi karşılık görüp evlilikle sonuçlanır.
Mehmet adını verdikleri bir çocukları olur.
O'nu, iyi yetişmesi ve okuması için Avrupa'ya gönderirler...
Aile bu gidişin kendilerine nasıl bir üzüntü vereceğini sonradan yaşayarak öğrenir...
Oğulları okulu bitirip İsviçre'ye yerleşir ve Anne- Babasını hiç aramaz olur...
Hüceste Hanım üzüntü içinde derin acılar çeker...
Oğlu için;
Zeytin gözlüm sana meylim nedendir,
Bu sevmenin kabahati kimdedir,
Gül olmuşsun dikenlerin bendedir,
Zeytin gözlüm uzaklarda işin ne
Şarkıları düşürürüm peşine
Gül olmuşsun dikenlerin bendedir
Zeytin gözlüm uzaklarda işin ne
Rast gelirsen halimi sor onlara
Zeytin gözlüm özlem ektim yollara
Rast gelirsen halimi sor onlara
Gül kurusu akşamlar senden yana
Zeytin gözlüm uzaklarda işin ne
Şarkıları düşürürüm peşine…
Şiirini yazar...
Doktor eşini de kaybeden Hüceste Hanım çok yalnız kalıp hayatını bakım evinde geçirmeye başlar ve sonra 87 yaşında vefat eder...
Ölmeden önce bakım evinde bulunanlara bir vasiyet mektubu bırakır, cenazesine gelirse, oğluna verilmesini ister...
O mektupta duygularını, ruhunun derinliklerinde yaşadığı hüznü şu mısralarda dile getirir;
Bir sabah bakacaksın ki bir tanem, ben yokum.
Dünyayı sana bırakıyorum.
Söz aldım saatlerden bir tanem, sana koşacaklar.
Söz aldım gecelerden seni uyutacaklar.
Şarkılardan söz aldım, beni hatırlatacaklar.
Gözlerimdeki son yağmurlar pencerende, sana bir bir beni anlatacaklar..
Belki bir gün buğday misali düştüğüm yerde,
Belki çaresiz bir dikenin dibinde,
Kimbilir nerelerde..?
Bir sabah bakacaksın ki bir tanem, ben yokum.
Dünyayı sana bırakıyorum.
Evlada yazılan bu şiir Selahattin İÇLİ tarafından bestelenir.
Selahattin İÇLİ ses sanatçısı İnci ÇAYIRLI'dan bu şarkıyı Hüceste Hanım'ın mezarı başında okumasını rica eder.
Defin işleminde sonra, herkes dağılınca, İnci Hanım şarkıyı okur…
(Alıntıdır…)