Katma Değer Vergisi (KDV) bilindiği gibi, Vergi İadesi ile birlikte yürürlüğe konuldu. Maksat oto kontrol sistemini oluşturmaktı. Zaman içerisinde, KDV oranları artırıldı, vergi iadesi oranlarına ilişilmedi. Böylece hem sistem çöktü, hem de KDV başlı başına bir gelir kaynağı hâline getirildi. Böylece KDV sistemi, amaca hizmet edemez oldu.
Bilindiği gibi uygulamada KDV oranları % 3 ile % 26 arasında değişiyor. KDV uygulamasında mahsup işlemi var. Devlet buradan fazlaca bir gelir elde edemiyor.
Ne yapmak lâzım ?
Önce KDV oranlarını % 10 ile sabitliyoruz. İmalâtçıdan toptancıya, toptancıdan perakendeciye satışta KDV uygulanmayacak. Yalnızca nihaî tüketici KDV ödeyecek. Bu para mahsup edilmemek üzere tahsil edilecek, ertesi ay devlete ödenecek. Bakınız ne kadar gelir toplanıyor.
Türkiye’de harcama gücüne göre fert başına millî gelir, diyelim ki 10.000 dolar. Türkiye’de bir yılda: 65 milyon x 10.000 Dolar= 650 milyar dolarlık alışveriş yapılıyor. % 10’u 65 milyar dolar eder. % 10 KDV ödeyen ve bir geliri olduğunu ispatlayan her vatandaş, basit bir beyanname ile birlikte, satış fişi – fatura ibraz etmek suretiyle ödediği KDV’nin yarısını vergi iadesi olarak devletten alırsa, fahri vergi kontrol memuru olarak hizmet görür. Devlet, aldığı 65 milyar doların yaklaşık 32 milyar dolarını iade ettiğinde, kasasında 32 milyar dolar para kalır. Zaten devletin bir yılda topladığı vergiler, bu civarda bir rakamdır. Gelir ve kurumlar vergisi, kimsenin vergi kaçırmaya tenezzül etmeyeceği oranlara indirilirse, devletin vergi gelirleri bu yolla, şimdikinden daha fazla olur. En önemlisi, devlet borç almaktan ve faiz ödemekten kurtulur.
Uyuşturucu maddeler nasıl insan bünyesinde alışkanlık meydana getiriyorlarsa, borçlanma işlemi de devlet mekanizmasında aynı etkiyi yapar. İnsan uyuşturucuyu, devlet borcu aldığında, bünyede geçici bir rahatlık oluşur. Uyuşturucu etkisini kaybedince veya borç alınan para bitince, dayanılmaz sancılar başlar. O sancıları gidermek için yeniden uyuşturucu, yeniden borç almak ihtiyacı doğar.