Bir gün Antalya şehir trafiğinde aracımla gidiyordum. Bir müddet sonra kırmızı ışıkta durduk. Sağıma duran araç sürücüsü ile göz göze gelince, camını açmaya başladı.
Bir şey soracak zannettim ve ben de sağ camımı açtım.
Adam çok öfkeliydi.
Hiddetle bana doğru bağırarak:
"Kucağıma otursaydın bari" dedi.
Çok şaşırmış ve de öfkelenmiştim.
Adam resmen ağır küfür ediyordu.
Önceden hiç bir yol kavgamız ve tartışmamız olmamıştı. O arkadan gelip sağıma durmuştu. Belli ki kendine göre bir trafik sorunu üretmişti. Belki de ruhsal ve psikolojik problemleri de olabilirdi.
Öncelikle sakin ve sabırlı olmalıyım diye kendime salık verdim. Adamın yüzüne gayet sakin ve tebessümlü bir şekilde baktım. Vereceğim cevap çok önemliydi.
Aynı öfke ve şiddetle ben de karşı cevap verseydim, o galiz küfürü savuran adam, muhtemel ki, el frenini çekerek (belki de çekmeyerek) araçtan inip hışımla üzerime yürüyecekti.
O zaman da, "ayıkla pirincin içindeki beyaz taşı".
Cevap vermeyip, tebessümle baktığım için, küfürüne devam etmedi. Karşı vereceğim cevabı bekledi. Çok dikkatli hareket etmem gerekmekteydi. Zira hastanenin, karakolun, emniyetin misafiri olmak, hiç de uzak bir ihtimal değildi.
Arabamla yaklaşık yarım saat sonra evime varacakken iş, belirsiz bir karanlığa doğru evrilebilecekti. Hızla bu olumsuz ihtimalleri düşündüm. Mevcut sorunu daha fazla büyütmek yerine, çözüme doğru yol almak gerekiyordu.
Hani atalar diyorlar ya, ""ayıya dalanmaktansa ormanı dolanmak evladır".
Aracımın müzik sesini yükselttim, adamın yüzüne güleryüzle bakarak, elimi kulağıma götürüp, "ben sağırım ne dediğinizi duyamıyorum" işareti yaptım.
Zira ben izin vermediğim müddetçe, hiç kimse benim keyfimi - mutluluğumu bozmamalıydı.
Hiç yoktan öfkelendirip, vücuduma TOKSİN ürettirmemeliydi.
Keyif, huzur kaçtıktan sonra, hastanelerde - karakollarda süründükten sonra, haklı olmanın ne anlamı ve faydası olabilirdi ki?
Yeşil ışık yandı ve yolumuza devam ettik.
Bir kez daha
"HAKLI OLMAYI DEĞİL,
MUTLU OLMAYI TERCİH ETMELİYİZ"
tezimi başarı ile hayata geçirmiştim çok şükür.
Selam, sevgi ve dualarımla.
Yüceler Yücesine emanet olalım.