“Kimseye zarar vermiyorum, istediğimi yaparım” sözünü genellikle yıkıcı davranışlarımızı haklı çıkarmak ve sorumluluktan kurtulmak için kullanırız.
Oysa yaratılmış her şey birbiriyle bağlantılıdır. Etrafı kirlettiğimiz, doğaya zarar verdiğimiz ve kaynakları kötü bir şekilde tükettiğimiz zaman doğa bize depremlerle ve zararlı ozon ışınlarıyla karşılık verir. Dünya bu şekilde intikam almaz, kendini iyileştirmeye çalışır.
Bu bağlantılar insanlar arasında da vardır. Yaptığımız her şey, dünyanın diğer ucunda yaşayan kişileri de etkiler. Kişisel eylem diye bir şey olmaz. Yaptığımız her şey etrafımızdaki insanları etkiler,
Su kaynaklarını kirletirsek, suyun aktığı yerlerdeki insanların hayatlarını tehlikeye sokarız.
Bir şeyi kendi etki alanımızda yapmamız, o eylemin diğer insanları etkilemeyeceği anlamına gelmez. Her inan davranışı insanlığın geleceğini etkiler. Davranışlarımızın bütün insanlık için sonuçları vardır.
Evrenin tarzı bağlantıdır. Belki de asla anlamayacağımız şekilde hepimiz birbirimizle bağlantılıyız. Başkalarından ayrı veya bağımsız varlıklar değiliz. Farklı olmaktan ziyade, birbirimize daha çok benziyoruz. Ayrı olmaktan çok yakınız. Bağımsız olmaktan çok birbirimize bağlıyız. Kendimizi incittiğimiz zaman, herkesi incitmiş oluruz. Bunun tersi de doğrudur: Bir insanı gerçekten sevdiğimizde bütün insanları sevmiş oluruz.
Yüce Kur’an bu gerçeği ne güzel ifade ediyor: “Kim katil olmayan ve yeryüzünde fesat çıkarmayan bir kişiyi öldürürse sanki bütün insanları öldürmüş gibi olur. Kim de bir adamın hayatını kurtarırsa sanki bütün insanların hayatını kurtarmış olur" (Maide suresi, 5/32)
“Kimseye zarar vermiyorum ki, istediğimi yaparım” sözü gerçeği yansıtmıyor..
Söylediğimiz veya yaptığımız her şey er veya geç başka bir insanı etkiler. Bu sebeple hayatımızın temel amacı, insanlığa candan hizmet etmek olmalıdır.
Kaynak: Matthew Kelly, % 100 kendiniz olun, çev. Selim Yeniçeri, yakamoz yayınları, İstanbul, 2015.