Cevahir bey bir pazar sabahı, evinde beslediği ve canı gibi sevdiği kurt köpeğini gezdirmeye çıkmıştı. Eğitimli olduğu için gezinti sırasında tasmasını salıyordu. Kurt köpeği Asil, gezinirken sokakta yaşayan kendi boylarında bir arkadaşa rastladı ve başladılar konuşmaya:
Önce Asil konuştu:
- Merhaba arkadaşım nasılsın?
- İyiyim arkadaşım çok teşekkür ederim sen nasılsın?
- Ben de iyiyim teşekkürler. Sahibim Cevahir beyle sabah çişi gezisine çıktık da…
- Günde bir defa mı çiş gezisine çıkarsın?
- Hayır iki. Akşamleyin de çıkarır beni.
- Biliyorsun ki bizler sık sık çiş yaparız. Bu iki gezinin dışında çişin gelince ne yaparsın?
- Tutarım herhalde.
- Çok sıkışırsan.
- Balkondaki çiçeklerin toprağına yaparım mecburen.
- Anladım. Yani çiş özgürlüğün yok. İstediğinde yapamıyorsun.
- Cevahir beyle yaşamaktan memnun musun?
- Eh.. Başka çarem yok ki.
- Nasıl yok. İşte şimdi özgürsün ona bir daha yakalanmayıp, kaçarak özgürlüğünü ilan edebilirsin.
- İyi dersin de. O bana ben ona alıştım. Hem beni güzel ve özel mamalarla besliyor. Çöplerde gıda aramak zorunda kalmıyorum.
- İyi ama her gün aynı mamayı yemekten bıkmıyor musun?
- Başka çarem yok ki.
- Peki, Cevahir bey işe gidince sen ne yapıyorsun? Canın sıkılmıyor mu yapayalnız? Ben ve arkadaşlarım, sizin gibi apartman köpeklerinin yalnız kalınca, balkonlardan saatlerce ağladığınıza şahit oluyoruz. Biz grup arkadaşlarımızla sokaklarda özgürce koşup oynarken, sizler özlemle balkondan bizleri seyredip iç geçiriyorsunuz. Öyle değil mi? Bizler sizlerin ağlamaklı, öfkeli, sinirli serzenişlerinize şahit oluyoruz.
- Galiba biraz haklısın arkadaşım.
- Mesela şu anda benimle birkaç saat oyun oynamak istemez misin?
- Çok isterim ama…. Cevahir beyin buna izin vereceğini sanmıyorum.
- Neden acaba?
- Sizler sokak köpeğisiniz. Üzeriniz toz toprak, mikrop dolu. Aşılarınız tam değil. Her an bana hastalık bulaştırabilirsiniz.
- Varsayımın doğru değil ama. Öyle olsun bakalım. Peki, doğal olarak cinsel ihtiyaçlarını nasıl gideriyorsun? Bayan arkadaşınla birlikte olma imkanın var mı?
- Tabi ki ben de o tür doğal ihtiyaçlarımı gidermek istiyorum ama, ne zaman bir bayan arkadaşla koklaşmaya başlasak, sahibim hemen tasmamı çekiyor ve buna asla izin vermiyor.
- Peki bu duruma direnme ve hakkını kullanma şansın hiç mi yok.
- Tek şansım, Cevahir beye isyan etmek. Bu da imkansız gibi.
- Neden?
- Bizler sahibimize şartsız itaat etmek zorundayız. Aksi takdirde bizleri bir takım müeyyideler bekler.
- Nedir bu müeyyideler?
- Azarlanmak, tasmamızın hızla çekilmesi, daha dışarı hevesimiz bitmeden hızla eve dönülmesi, evde de bir çok ikazlar vb.
- Bak bizler dört beş arkadaş erkekli bayanlı. Gece gündüz hürüz, geziyoruz, tozuyoruz, oyunlar oynuyoruz, konuşup sohbetler ediyoruz. Bize katılmayı düşünmez misin?
- Sanırım bu imkansız. Birincisi Cevahir beye çok ayıp olur. O beni küçükten besledi büyüttü. Ailenin bir ferdi olarak kabul etti. Hem benim de evde dört arkadaşım var zaten.
- Kim onlar?
- Cevahir bey, karısı ve iki çocuğu. Aynı zamanda mis gibi yataklarda yatıyorum.
- Peki evinize misafir gelince durum nedir?
- Beni gelen misafirlere tanıştırırlar. Hem ben tanışmaya bile fırsat vermeden misafirlerin üzerine atlayarak, sevgi gösterilerinde bulunurum.
- Sen koskoca azman bir kurt köpeğisin. Eminim ki senden korkuyorlardır.
- Tabi ki korkuyorlar ama, sonradan hızla birbirimize alışıyoruz.
- Peki bu samimiyet kaç dakika veya saniye devam ediyor? Misafirler birbirleriyle özlem giderirken de, seni kucaklarında avutmuyorlar herhalde değil mi?
- Eh tabi ki biraz öyle oluyor.
- Böyle durumlarda keşke ben de sokaktaki arkadaşlarımla koşup oynasam diyor musun?
- Elbette diyorum. Kim demez ki.
- Hasta olunca ne yapıyorsun?
- Sahibim derhal beni veterinerimize götürür. Sahi siz hastalanınca ne yapıyorsunuz sokaklarda, karda kışda yağmurda?
- Bizleri Yaratıcımız sokak şartlarında yaşayabilme yeteneğimizle birlikte yaratmıştır. Kolay kolay hasta olmayız. Bebeklikten bu tarafa doğal şartlarda besin arayıp, bularak, hareketli bir hayat yaşayarak, bağışıklık sistemimiz oldukça güçlü bir duruma geliyor. Siz bir kış gecesinde eksi 20’lerde sokaklarda kalsanız ölürsünüz herhalde,
- Doğru söylersin be kanka. Hiç deneme şansımız olmadı ki. Hep kalorifer peteğinin yanındaki postta yatırıldım.
- Allah bilir sen kavga etmeyi de bilmezsin.
- Tabi ki bilmem. Sahibim sevişmeye bile izin vermiyor. Kavgaya mı izin versin…
- Peki yaşlanınca sokağa atılma korkun var mı? Sana yine de aynı sadakati göstereceklerinden emin misin? Senden hiç bıkmayacaklar mı?
- Elbette var tabi. Ama elden ne gelir ki?
- Allah korusun eğer öyle bir şey yaparlarsa yandın be kanka. Doğal avlanmayı, savaşmayı, sokaklarda yatmayı ve bizlerle arkadaşlık etmeyi bilmiyorsun. Ümmin sistemin çöker ve en kısa zamanda ölürsün.
- ……………..
- Peki, çocuklarım olsun ve onlarla doyasıya oynasam diye hiç düşündün mü?
- Düşünmez olur muyum be kanka…
ASİL’İN GÖZLERİNDEN YAŞLAR AKMAYA BAŞLAMIŞTI…
Selam, sevgi ve dualarımla. Yüceler yücesine emanet olalım.