CYŞ:
Taşlıcalı Yahya Bey, bugün bayram; fakat senin yüzün gülmüyor, niye?
Taşlıcalı Yahya Bey:
Gam-ı ağyâr u derd-i yâr ile mâtemdeyim her gün,
Niçe bayram olur, mâbeynimizde merhabâ olmaz...
***
CYŞ: Ey muhteşem Bâkî, bu bayramda ne yapmak isterdin?
Bâkî:
Devlet el verse, yüzün gördüğüm eyyâm olsa,
Merhabâ eylesem ol şûh ile bayram olsa...
CYŞ: Bayram tâtilinde nereye gidiyorsun, kimleri göreceksin?
Bâkî:
Iydgehden varalım dôlâba, dilber seyrine,
Bakalım âyîne-i devran ne sûret gösterir...
***
CYŞ:
Yenişehirli Beliğ, ne bu gözyaşları, niye ağladın; insan bayram günü ağlar mı?
Yenişehirli Beliğ:
Çeşm-i alîli hasret ile pür-nem eyledim,
El ıyd-ı ekber eyledi; ben mâtem eyledim!
***
CYŞ:
Ümit Yaşar Oğuzcan, hemşerim, sen de suskunsun, üzgün görünüyorsun, neden?
Ümit Yaşar Oğuzcan:
Şimdi suskunuz hepimiz,
Çocuklarımızın boynu bükük,
Karılarımızın gözü yaşlı...
Bayram mı gelen,
Kara gün mü, belli değil...
CYŞ: Âbi, sen de eski bayramları mı arıyorsun yoksa?
Ümit Yaşar Oğuzcan:
O ne heyecanlı bayramlardı eskiden,
O ne ihtişamlı bayramlardı...
Gel de arama o bayramları!
Şu zamlı bayramlarda,
Şu gamlı bayramlarda...
***
CYŞ:
Vay be, geçmiş bayramları özleyen özleyene!.. Sevgili Abdurrahim Karakoç, sen ne dersin?
Abdurrahim Karakoç:
Nur yağan geceler, gündüzler nerde?
Neşe paylaştığım öksüzler nerde?
Dost yollar, dost evler, dost yüzler nerde?
Huzûra erdiğim bayramlar hani?
Kar çiçeğim solmuş, kar yatağında,
Can verir, ırmağın dar yatağında,
Arife gecesi, yer yatağında
Üstüme serdiğim bayramlar hani?
***
CYŞ:
Aziz Nesin amca, sen de bayramla mesâfelisin, değil mi?
Aziz Nesin:
Eloğlu bayram eder, bize kalmış orucu...
Ne bir kuyruk acım var, ne gocunacak yaram,
Bana her gün ramazan, onlara her gün bayram...
***
CYŞ:
Orhan Veli, sen de bize bir bayram hâtıranı anlatıver, hadi!
Orhan Veli:
Annemi ölmüş gördüm rüyamda.
Ağlayarak uyanmışım
Hatırlattı bana, bir bayram sabahı
Gökyüzüne kaçırdığım balonuma bakıp
Ağlayışımı.
***
CYŞ: Âşık Veysel emmi, sen de dostlarına bir bayram vasiyetinde bulunmak ister misin?
Âşık Veysel:
Ben giderim, adım kalır,
Dostlar beni hatırlasın;
Düğün olur, bayram gelir,
Dostlar beni hatırlasın...
***
CYŞ: Üstad Mehmed Âkif, bayramlar sana göre nasıl zamanlardır, kadr u kıymeti nedir?
Mehmed Âkif:
Bayram ne kadar hoş, ne şetâretli zamandır!
Bayramda gelir yâda ne hoş hatıralar ki:
Bin ömre verilmez, o kadar kadri girandır...
***
CYŞ: Yâ Hazret-i Bayrâm-ı Velî, senin bayramın da mübârek olsun! Haydi, sen de bize bir şey söyle...
Hazret-i Bayrâm-ı Velî:
Bayramî imdi, Bayramî imdi,
Bayram edersin yâr ile şimdi,
Hamd ü senâlar, hamd ü senâlar;
Yâr ile bayram kıldı bu gönlüm!
***
CYŞ:
Ey mübârek Eşrefoğlu, senin bayramın bizimkilerden daha yüce... Senin baktığın yerden bayram nasıl görünüyor?
Eşrefoğlu:
Her dem bakarız ol yüze, her gün bayram, Kadir bize,
Biz dostu ayan görürüz, düş değil bu görüşümüz...
***
CYŞ: Derviş Yunus, son söz senin... Şu ümmet-i Muhammed için duâ eder misin?
Yunus Emre:
Bayram ola gündüzü, Kadîr ola gicesi...